- مشخصات کتاب
- زندگینامه
- گفت و شنود
- رگبار
- شعر بی نام
- آرزو
- چشمه
- طرح ۱
- طرح ۲
- طرح ۳
- طرح ۴
- شکار
- فراز
- خرمن
- انفجار
- تراکتور
- دعای نیازمندان
- پرنده
- ایکاش...
- کوه
- بالای تپه
- خورشید
- تردید
- شب یلدا
- با آن ردای زرد بلند
- وقتی ماهی ها را می بینم
- هیزم شکن
- بهار
- در پای یک رود
- با ما پلنگ ها
- عقاب
- بیابان
- محاصره
- گل مرداب
- اردک ها
- در دوزخ اتفاق افتاد (برای محمد روشن عزیز)
- تعقیب در دره
- چنگی
- این نجیب...
- آبادی
- سوگ
- خواب
- زمزمه ای در تنهایی
- ماهی گیر
- دور از سواد شهر
- تجاهل
- تسلسل (برای «م. امید» شاعر)
- آغازی برای یک مرثیه
- مترسک باغ (برای صادق شعبانی)
- آبشار
- بادبادک
- ناز
- تازه کار
- مانند یک ستاره
- یک نفر می میرد
- گلایه
- باران
- آفتاب
- جای درخت و گل (برای برادر زاده ام «آرمان» و تمام بچه های خوب)
- روندگان و آیندگان
- گورستان
- طرح ۵
- طرح ۶
- طرح ۷
- طرح ۸
- بر سنگ گور من
- طرح ۹
- طرح ۱۰
- طرح ۱۱
- طرح ۱۲
- طرح ۱۳
- طرح ۱۴
- طرح ۱۵
- در دلم دلهره از جنگی هست
- اندیشه
- شهر
- انشاء
- صیادان
- پای سخن درویش
- زمزمه
- روایت
- نگاهی در اعماق
- دل من مهربان ترین...
- آواز قناری تنها
- قصه برای بزرگسالان
- از دوست داشتن حرف می زنم (برای «طاهر غزال» شاعر)
- یک جرعه آب
- هدیه (برای «عنایت اله نجدی سمیعی» شاعر)
آواز قناری تنها (مجموعه 86 شعر)
مشخصات کتاب
سرشناسه : صدیقی، کامبیز
عنوان و نام پدیدآور : آواز قناری تنها (مجموعه 86 شعر)/ از کامبیز صدیقی.
مشخصات نشر : [بی جا]: [بی نا]، 1351.: بازار (چاپخانه))
مشخصات ظاهری : 111 ص.
شابک : 50 ریال
موضوع : شعر فارسی -- قرن 14.
رده بندی کنگره : PIR8131/د9 آ8 1351
رده بندی دیویی : 8فا1/62
شماره کتابشناسی ملی : 1149231
زندگینامه
کامبیز صدیقی کسمایی در خرداد ماه 1320 در شهرستان رشت دیده به جهان گشود. پدرش حسین و پدربزرگش صدیق الرعایا فرماندار کسما در دوره ناصرالدین شاه بود. از همان ابتدای کودکی علاقهٔ زیادی به شعر و ادبیات داشت به طوری که اولین شعر او در سن 14 سالگی در ماهنامهٔ فردوسی به چاپ رسید.
صدیقی تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم ادامه داد و پس از آن به علت فوت پدر از ادامهٔ تحصیل بازماند و در کارخانهٔ کنف کار رشت به شغل حسابداری مشغول شد، ولی این مسئله باعث نشد احساسات و علایق درونیش را نادیده بگیرد و به سرودن شعر ادامه ندهد.
کار در محیط کارخانه و ارتباط زیادش با کارگران و مشاهدهٔ مشکلات و دردهای آنها باعث علاقه و گرایش ویژه اش به ادبیات کارگری شد. این مسئله به شکل آشکاری در بسیاری از اشعار صدیقی به چشم می خورد.
او که سالها از بیماری ریوی رنج می برد در هشتم فروردین ماه سال 1389 در سن 68 سالگی در خانهٔ خویش در شهر رشت دیده از جهان فرو بست و در قطعه هنرمندان تازه آباد رشت به خاک سپرده شد.
اشعار زنده یاد صدیقی که از سایت رسمی ایشان به نشانی www.kambizsedighi.com قابل دریافت است توسط دوست گرامی هیراد
ص: 1